I.
Mentres s’approntat s’arma su tirannu
li si presentat solu solu Ismenu,
malignu, sempre prontu a fagher dannu
ca a sos istintos dat forza e velenu
pro chi falen sa uncas e malannu;
puru a plutone ch’affungat s’alenu,
dimonios suos in sos fattos empios
ligat e isolvet pro fagher iscempios.
II.
Como adorat Macone, e fit cristianu
fattende ritos cun artes connotas
impittendelas in modu profanu
cunfundet ambas legges pagu nbotas.
In pelcias e concheddas, lontanu
esercitat sas artes sua ignotas.
Tand’andat cun arriscu a su signore
Aladinu, cale cunzizzadore.
III.
Segnore nat, attentu chi est benzende
Goffredu cun s’esercitu timidu,
ti naro como su chi fia pensende
chi chelu e terra aggiuen s’opprimidu.
Tue chi ses re e sabiu comandante
chi a nois sa legge has imprimidu.
Si tale est sa zente a fattu sou
Sion siat tumba ‘e s’inimigu tou.
IV.
Bido, segnore chi ses in fastizu
e in custa cosa ti cherzoi aggirare,
ausculta de Ismenu su cunsizu
donzi maja mia t’hapo a dare.
Sos anghelos ch’in chelu su ghilizu
fattein, pro te eo hapo a comandare.
In ue happat cuminzu cust’incantu
e i sos modos, ti naro totu cantu.
V.
In su tempiu de sa fide cristiana
in un’altere espostu b’est su voltu
de sa Madonna chi pro mama l’hana
sos credentes de su Cristu sepoltu.
Innanti a Issa lughet fittiana
una lumera in unu velu avvoltu,
pendene in tott’ue donos e votos
batidos dae sos credentes devotos.
VI.
. Cussa Madonna, scherzo siat furada
e cun sas manos tuas a sa corte
de Maomettu, giutta e collocada.
ca li fatto fattura gasi forte
chi pro su tempus ch’istada cuada
mortale diat essere sa sorte
de chie violat sa Gianna ‘e s’imperu,
nde so seguru cun custu misteru.
VII.
Emmo, li neit su re impaziente
e curret a su logu sacru ‘e Deu,
mazzat su sacerdote e irriverente
furat su voltu santu e chena neu.
Lu giughet a su tempiu ue sovente
su chelu offendet cun su cultu reu.
In su profanu logu a sa Sagrada
cun frastimos narein s’incantada.
VIII.
Sii il primo a commentare